Badanie radiologiczne w medycynie weterynaryjnej jest jednym z ważniejszych badań dodatkowych wykorzystywanych w diagnostyce zwierząt. Dzięki badaniu rentgenowskiemu mamy możliwość dokładnej oceny ortopedycznej kończyn i kręgosłupa, oceny złamań czy uzębienia, jak również oceny tkanek miękkich, zmian w płucach i klatce piersiowej oraz diagnostyki zmian nowotworowych.
Częstym przypadkiem wymagającym badania radiologicznego są również niedrożności przewodu pokarmowego. W trakcie diagnostyki RTG przewodu pokarmowego możemy zaobserwować połknięte przez naszych pupili cieniujące ciała obce, lub ocenić cały przewód pokarmowy podając środek kontrastowy.
Jak widać, badanie RTG jest badaniem wręcz niezbędnym w medycynie weterynaryjnej, lecz nie pozostaje bez wpływu na organizmy zarówno nasze jak i naszych podopiecznych. Niestety pomimo szczerych chęci nie każdego pacjenta możemy poddawać sedacji i wykonywać badanie w trakcie jego „snu” więc potrzebujemy do tego państwa pomocy. W związku z tym chcielibyśmy przedstawić kilka zasad dotyczących obecności w pracowni radiologicznej.
Czym jest RTG?
Promieniowanie rentgenowskie jest promieniowaniem elektromagnetycznym o długości fali krótszej od promieniowania nadfioletowego a dłuższej od promieni gamma. Aparat rentgenowski umożliwia uzyskanie promieni o różnej długości a zatem i energii. Promienie rentgenowskie znalazły zastosowanie w diagnostyce lekarskiej ze względu na swoje szczególne właściwości jak: rozchodzenie się po liniach prostych, zdolność do przenikania ciał., różny stopień ich pochłaniania przez różne tkanki i narządy organizmu, oraz zdolność wzbudzania luminescencji i działanie na emulsję światłoczułą.
Promienie rentgenowskie są niewidoczne przez narząd wzroku, więc ich wykrycie wymaga zastosowania odpowiednich odbiorników. Ta cecha utrudnia ochronę przed szkodliwym wpływem promieniowania. Po przekroczeniu krytycznych dawek promieniowania mogą one wywoływać patologiczny wpływ na procesy biochemiczne i fizjologiczne w organizmie. Obecnie dzięki poznaniu tego działania opracowano zasady ochrony przeciwko nim.
Do środków ochrony radiologicznej zaliczamy:
Jak więc widać, w trakcie naszych badań musimy się stosować do złotej zasady. Wykonujemy jak najmniejszą ilość zdjęć ale taką żeby otrzymać pewną diagnozę. Badamy więc w sposób gwarantujący osiągnięcie wymaganego rezultatu przy możliwie najmniejszej dawce promieniowania.
Ze względu na państwa bezpieczeństwo podczas badania w pracowni nie mogą przebywać:
Na czym więc polega państwa pomoc?
Podczas badania potrzebna jest często jedna bądź dwie osoby w celu utrzymania zwierzęcia do wykonania prawidłowej projekcji. Niestety gdyby lekarz w ciągu każdego dnia chciał przytrzymać wszystkie zwierzęta, musiał by się naświetlać 10 razy dziennie. W trosce o państwa bezpieczeństwo podczas takiego badania zostają państwo wyposażeni w środki ochrony osobistej przeciw promieniowaniu jonizującemu, i pod kontrolą lekarz układamy pacjenta do badania. Najczęściej wystarczą jedno bądź dwa zdjęcia i otrzymują państwo wynik badania wraz ze zdjęciem.
Mamy nadzieję, że w tym krótkim artykule przybliżyliśmy państwu zarówno cel jak i zasady wykonywania badania radiologicznego, co umożliwi nam sprawną i efektywną współpracę :)
<< wstecz
