Nadczynność tarczycy to jeden z najczęstszych problemów endokrynologicznych dotyczący kotów powyżej 9 roku życia. Choroba dotyka koty obu płci, bez względu na rasę. Zdiagnozowanie schorzenia jest bardzo istotne dla życia i zdrowia zwierzęcia, ponieważ hormony produkowane przez tarczycę (tyroksyna oraz trójjodotyronina) odpowiedzialne są za prawidłowe funkcjonowanie podstawowych narządów organizmu. Zaniechanie diagnostyki i leczenia nadczynności tarczycy prowadzić może do niewydolności serca, nerek, wątroby, odklejenia siatkówki oka i wreszcie do śmierci zwierzęcia w wyniku wyniszczenia. Choroba rozwija się najczęściej na tle gruczolakowatego przerostu obu lub jednego gruczołu tarczowego. Nadczynności tarczycy towarzyszy często:
O postawieniu diagnozy obok objawów klinicznych decyduje badanie krwi (morfologia, biochemia, hormony tarczycy, czasami TSH). Terapią najczęściej stosowaną w przypadku nadczynności tarczycy są leki tyreostatyczne. Występują one w postaci tabletek i często bywa, że przynoszą pożądany przez nas-lekarzy jak i przez właściciela efekt: poziom hormonu tarczycy spada do wartości fizjologicznych, a uciążliwe objawy związane z chorobą znikają. Bywa jednak tak, że pomimo wprowadzonego leczenia farmakologicznego poziom T4 nie obniża się, objawy nie znikają, a właściciel ponownie pojawia się w naszym gabinecie, szukając pomocy. Taka sytuacja dotyczyła naszych dwóch pacjentek: Koty oraz Kici, u których z powodu opornej na leczenie nadczynności tarczycy zdecydowaliśmy się na zabieg usunięcia przerośniętego płata tarczycy.
Pacjentka nr 1: KOTA, kotka sterylizowana, rasy Main coon, 10 lat, 3 kg
Pacjentka trafiła do nas w styczniu 2016 roku. Na przestrzeni 2 miesięcy kot stracił na wadze 1,5 kg, na przestrzeni pół roku stracił ok. 3 kg. Właścicielka odnotowała również wymioty, a w ostatnich dniach znaczny spadek apetytu i osowiałość. Badanie krwi wykazało znaczne przekroczenie poziomu T4 (wolna tyroksyna).
Pomimo wprowadzonego leczenia farmakologicznego poziom hormonu nie osiągnął wartości fizjologicznej. Badanie USG tarczycy wykazało jednostronny przerost gruczołu tarczowego. Pacjentka została skierowana na zabieg usunięcia przerośniętego gruczołu tarczowego.
Badanie krwi Koty wykonane kilka tygodni po przeprowadzonym zabiegu wykazały prawidłowy poziom T4, kotka zaczęła przybierać na wadze. Badanie histopatologiczne potwierdziło łagodny przerost gruczołu tarczowego. W obecnej chwili pacjentka nie przyjmuje żadnych leków związanych z tarczycą, pozostaje pod naszą opieką, raz na 3-6 miesięcy wykonujemy u niej badanie krwi obejmujące morfologię, biochemię oraz T
Pacjentka nr 2: KICIA, kotka sterylizowana, rasy europejskiej, 13,5 roku, w chwili przyjęcia 5,5 kg
Pacjentka trafiła do nas ze względu na przewlekłą biegunkę i wymioty. Objawy pojawiły się kilka tygodni przed wizytą. Nadczynność tarczycy zdiagnozowana została na podstawie badania poziomu T4 we krwi.
Rozpoczęto leczenie farmakologiczne. Zastosowane leczenie nie przyniosło pożądanego efektu: po kilku tygodniach poziom T4 był nadal wysoki, pacjent zaczął tracić na wadze (masa ciała pacjentki spadła do 3,5 kg).
Wykonano badanie USG, które uwidoczniło przerost prawego płata tarczycy.
Pacjentka została skierowana na zabieg usunięcia przerośniętego płata tarczycy. Zaledwie 10 dni od zabiegu kotek przybrał na wadze 0,5 kg. Badanie histopatologiczne potwierdziło łagodny przerost gruczołu
Pacjentka nie przyjmuje obecnie żadnych leków, biegunka i wymioty ustąpiły. W najbliższym czasie Kicię czeka kontrola krwi.
Podsumowanie:
